Eindelijk.... Het vertrek

Jobke Moens, School at Sea Blog (24 oktober)

17/10/2021 - zondag

Vandaag ben ik in Harlingen naar de Thalassa gebracht. Een schip van 45m lang en 8m breed. Hij heeft drie masten. Het was een feestelijke bijeenkomst. Mijn ouders, broer en zus, mijn opa en oma en twee vriendinnen waren mee. Ella en Elise. Ik heb ze de boot laten zien en mijn hut.

18/10/2021 - maandag

De dag na vertrek was een beetje een gekke, dubieuze dag. Ik had ongelofelijk veel zin in het avontuur dat me te wachten staat, maar tegelijkertijd kreeg ik het besef dat ik jullie 6 maanden niet (fysiek) zie. Deze dag moest ik heel erg wennen aan de nieuwe theekoppen. Had namelijk 2 koppen thee over mezelf heen gegooid. Oeps!

19/10/2021 - dinsdag

Deze dag heb ik les gekregen in broodbakken, want ik was ingedeeld in de wacht voor brood bakken (volgens mij de leukste wacht). Deze wacht loopt wel van 3:00 - 6:00 uur s'nachts en van 15:00 - 18:00 uur, dat is iets minder goed voor mijn slaapritme, maar we doen het ermee.

20/10/2021 - woensdag

Woensdag was de dag van de bevoorrading. Al het eten voor de komende tijd kwam aan boord. Één grote chaos dus.

21/10/2021 - donderdag

Keukendienst! Wat betekent 6:30 op en 22:00 uur ein-de-lijk klaar. Deze dag merkte ik dat ik me erg moest inhouden qua irritaties. Bij sommigen zat er namelijk niet zoveel actie (beweging) in, terwijl we onder een tijdsdruk stonden, waardoor veel werk op mij aankwam. Na die dag was ik ook best moe. Ook kwam er die avond eerste sailmail (bericht)van het thuisfront! Dat fleurde mij een beetje op, en maakte mij een beetje bedroefd. Dubbel dus weer!

22/10/2021 - vrijdag

Vandaag kregen we te horen dat we morgen gaan vertrekken naar Frankrijk of Spanje! Daardoor bestond de dag uit opruimen, mijn verhaal schrijven en weer opruimen. Als er iets is wat ik die dag heb geleerd, is het dat je een vuilniszak goed moet checken, voordat je hem wegbrengt... Leermomentje dus. Al helemaal als je net een schone broek hebt aangetrokken (lichtblauw) en er koffieprut in de afvalzak zit.

23/10/2021 - zaterdag

Tja dan breekt de grote vertrekdag aan! Deze dag was intensief en had ik gelukkig nog geen misselijkheid.

24/10/2021 - zondag

De tweede dag kwam ik uit mijn bed en schoot ik zo wat door de hut door de golven. Toen begon een verschrikkelijke dag. Ik heb die ochtend niks binnengehouden, zelfs met lege maag moeten 'barfen'. Laat in de middag ging dit weer wennen. Nu ben ik ook niet heel lekker, dus houd ik het kort.

Zeegroet van Jobke

School at sea Blog  (31 oktober)

We zijn weer een weekje verder en de tijd vliegt! Ik heb hier op het schip al veel leuke, maar ook minder leuke dagen erop zitten.

Een van de leuke momentjes is bijvoorbeeld het liggen in het kluivernet tijdens zonsondergang.

(Aan het punt van het schip steekt een balk uit waar een net omheen is gespannen, waar je in kan liggen)

Of dat ik tijdens mijn wacht de hele sterrenhemel kon zien, waarbij ik wel 5 vallende sterren heb gespot!

Ook minder leuke dingen zoals misselijkheid, weinig slaap (of schoolwerk).

Samen met mijn mentor hier aan boord, Franke, heb ik al veel zaken besproken, zoals mijn planning voor school en mijn persoonlijke doelen in het SaS-story.

(28/10/2021) Vandaag zijn we vertrokken vanuit Dieppe richting Cherbourg (Frankrijk), waar we voor anker hebben gelegen.

Tijdens het ankeren had ik wacht, waardoor wij de eerste groep waren die de dolfijnen langs zagen komen!

Ook kwam er slecht weer aan, waardoor wij de ra-zeilen beter moesten inpakken (dit zijn de zeilen aan de dwarsbalken op de mast)

Hierdoor konden we gaan klimmen en ik ben ook gegaan. Dit was wel spannend omdat je vanaf de mast op een lijntje moet gaan staan om zo de ra in te pakken.

Om een beetje een beeld te geven hoe het er voor mij uitzag, kan ik vertellen dat ik ongeveer 20 m boven zee bungelde.

Het ging me verrassend goed af en ik vond het fantastisch!

(31/10) Vanwege de windrichtingen liggen we nu voor de kust van Engeland, zodat we met betere winden naar het zuiden kunnen varen naar Tenerife!

Hier blijven we tot dinsdag vanwege harde wind en daarna varen we door. Genoeg tijd voor school deze dagen in ieder geval! More soon...

Tot volgende week!

Zeegroet van Jobke

School at Sea Blog (7 november),

Beste Lezer,

We zijn weer een weekje verder en ook een stukje verder op weg naar Tenerife. De voorspelling is dat we over twee keer de helft er zijn! (Quote van Sam en Jet, kapiteins). Het officiële wacht/school-schema is ingegaan afgelopen week, zodat we nu echt een ritme hebben voor de rest van de reis. Er zijn al toetsen gemaakt, keukendiensten gedraaid en wachten gelopen, dolfijnen gezien en nog zoveel meer! Voor deze editie ga ik jullie meenemen in mijn opgestelde kookplan van een van mijn keukendiensten. De dag van tevoren hadden we bedacht om voor het ontbijt muesli en brood te serveren. Als 11-uurtje hadden we gemixt fruit van mandarijn en banaan. De lunch is altijd warm en verplicht voor iedereen. Dit werden pitabroodjes met kipvulling, voor de vegetariërs aubergine met kaas uit de oven, een salade en een couscoussalade. Als 16-uurtje hadden we borrelhapjes, wat vleesjes, kaasjes en borrelnootjes en voor het avondeten hebben we groentesoep gemaakt met overheerlijke zelfgebakken bolletjes! Krijgen jullie al trek bij het lezen? Iedereen was tevreden, net als wij. Ik ben door deze vaste eetmomenten tot het besef gekomen hoeveel ik eigenlijk allemaal eet, vooral tussendoortjes. Ook blijkt hoeveel eten er gemaakt moet worden per persoon, laat staan voor 50 man! De keukendienstdagen zijn zwaar, maar hartstikke leuk. Elke dag wordt er weer een ander lekker gerecht gemaakt en merk je dat iedereen zijn best doet om goed eten op tafel te zetten. Volgende keer schrijf ik dit stukje in Tenerife.

Tot dan!

Jobke

School at Sea Blog (14 november),

Beste lezer,

Vandaag is het 14 november, wat betekent dat we morgen welkom zijn in de haven van Tenerife. Waarschijnlijk komen we morgenavond/nacht dan ook aan, wat betekent dat dit blogje nog net niet in Tenerife geschreven wordt, maar op zee! De afgelopen dagen zijn we in Porto Santo geweest, een eiland net boven Tenerife bij Madeira. Hier hebben we een wandeling gemaakt van 20 km over het hele eiland. Deze tocht was heel bijzonder, omdat de biodiversiteit in dit gebied heel verschillend is. We begonnen in een soort woestijn met cactussen en eindigden onze reis op een berg met bospad en grote bomen. Wat wel overal hetzelfde was, waren de miljoenpoten! Tijdens de wandeling ben ik denk ik over mijn insectenangst heengekomen, want wat waren dat er veel (wel miljoenen)! Ook hebben we geleerd dat als je met de lunch op de grond gaat zitten de kans erg groot is dat de miljoenenpoten op je gaan kruipen... Na de tocht kregen we vrije tijd en konden we op eigen houtje het dorp verkennen in groepjes. Hier heb ik met twee anderen een drankje gedronken aan het strand en hebben we winkeltjes bezocht. Op de terugweg nog een stop bij de supermarkt voor iets lekkers en dan terug naar de boot. Het weer hier begint al stukken beter te worden. Een paar mensen hebben dan ook al gezwommen in de zee tijdens de vrije tijd! Met de schooldagen zitten we ook lekker in de zon op het dek te werken. Volgende week komt er een stukje over mijn tijd op Tenerife en het beklimmen van de El Teide!

Heel veel zeegroetjes!

Jobke

School at Sea Blog (21 november),

Beste Lezer,

We zijn aangekomen op Tenerife en zijn nu officieel 1 maand aan boord! De hele dag vrije tijd om de stad Santa Cruz te verkennen en tegelijkertijd beginnen aan de toetsweek. Het hoort er allemaal bij. Mijn toets Aardrijkskunde over platentektoniek en vulkanen sluit dan ook mooi aan bij het beklimmen van El Teide! De voorbereidingen voor de tocht morgen zijn al in volle gang, (21/11). Het weer hier is best lekker (rond de 20 graden), maar ik heb gehoord dat het op de top van El Teide wel min drie graden is, brrr... Groot temperatuurverschil dus, wat betekent veel laagjes aantrekken. Vandaag (20/11) hebben we een halve schooldag gehad en zijn we 's middags naar een museum over Tenerife geweest. 'S ochtends heb ik dan ook een toets gemaakt en heb ik gestudeerd, waarna ik rond 16.00 uur over de biodiversiteit, geschiedenis en cultuur van Tenerife meer te weten ben gekomen. Ik kijk uit naar de beklimming van El Teide om een puntje van mijn bucketlist af te strepen. We zijn hier nog een paar dagen en daarna zullen we alweer op volle zee zitten.

Groetjes Jobke 

School at Sea blog (28 november)

Beste Lezer,

Dat was Tenerife dan weer, we hebben onze eerste officiele bestemming weer achter ons gelaten. Op dit moment zitten we op volle zee richting Dominica. We zijn namelijk begonnen aan de grote oversteek.

Maar eerst nog wat over ons verblijf op Tenerife. De vulkaan El Teide beklimmen was nogal een ervaring. We zijn er de hele dag mee bezig geweest, we zaten om 7.00 's ochtends in de bus en rond 20.00 uur waren we weer terug. Maar het was het allemaal waard want het uitzicht was echt adembenemend boven op de vulkaan.

De laatste avond voor vertrek, kregen wij nog een keertje vrije tijd om uit eten te gaan.

En toen kwam het nieuws. Op de ochtend van vertrek kregen we van onze kapitein te horen dat we de Kaapverdien over gingen slaan en we rechtstreeks koers gingen zetten naar Dominica.

Best een verrassing dat de oversteek al ging beginnen. Maar iedereen had er zin in. En zo zeilen we weer op volle zee richting onze tweede officiele bestemming! De schooldagen en wachtdagen lopen op volle toeren en de eerste vissen zijn weer gevangen. Alles gaat nu zijn gangetje. Ik zie jullie weer over een week!

Zeegroetjes,

Jobke

School at Sea Blog (5 december)

Beste lezer,

Er is veel gebeurd de afgelopen dagen. De wachtdagen zijn extra intensief, omdat we ons aan het voorbereiden zijn voor de eerste echte scheepsovername, die plaats gaat vinden vlak voor Dominica, onze bestemming na de oversteek. Ik schrijf dit nu op 5 december, wat betekent dat sinterklaas is langs geweest en ja ook op de Thalassa. We mochten allemaal onze zeillaars voor de mast zetten en natuurlijk had sint er vanochtend een chocoladeletter in achtergelaten. Verder hebben we na de schooldag, ja school gaat gewoon door, om 17.00 uur surprises gedaan. Dit liep alleen iets uit, omdat er een walvis werd gespot! Jazeker de walvis vond het leuk om langs de boot te varen, wat voor ons een prachtig sinterklaascadeau was. Even over de surprises, iedere wachtgroep had op Tenerife lootjes getrokken en mocht voor een bepaald bedrag cadeautjes voor een andere wachtgroep kopen. De gedichten werden eerst voorgedragen, waarna de cadeaus werden opengemaakt. Het was leuk om iedereen zijn creativiteit terug te zien in de gedichten en de cadeaus. De middag was dan ook flink geslaagd. De scheepsovername die binnekort gaat komen, houdt in dat het nautisch team een stap terug zet en wij met 37 leerlingen het schip zelf gaan besturen. Er zijn verschillende rollen die vervuld moeten worden om het schip goed te laten lopen. Hier moet je niet alleen aan kapitein of stuurman denken, maar ook aan bijvoorbeeld het keukenteam. Iedereen mag wat kiezen om voor te solliciteren. Ja je leest het goed. Wij hebben vandaag onze sollicitatiebrief moeten inleveren en hebben dus moeten solliciteren voor een 'baan' aan boord. Binnenkort gaan we dan ook met Sam en Sander een sollicitatiegesprek krijgen en wordt er gekeken of jij de functie, die je wilt doen, aankan. Er is dan ook een kans dat je de rol die je wilt doen niet krijgt. In dat geval wordt je matroos, wat ook heel leuk is. Hoe dan ook, ik kijk er naar uit om de scheepsovername te doen. Vooral omdat we allemaal daardoor een stuk meer leren en extra verantwoordelijkheid krijgen, zodat er serieuzer om wordt gegaan met alle taken. Voor de nieuwsgierigen onder ons, ik heb gesolliciteerd voor bootsman. Dit is een functie waarbij je zorgt voor het onderhoud van het schip, klusjes, en dat je leiding geeft aan de matrozen tijdens de wachten en met eventuele klussen. Het lijkt me heel interessant om meer nautische vaardigheden te ontwikkelen en om met meer zelfvertrouwen de leiding te nemen. Voor nu ga ik deze blog weer afsluiten. Binnenkort krijgen jullie meer te horen over de scheepsovername en hoe de rest van de oversteek is gegaan!

Jobke

School at sea Blog (12 december)

Beste lezer,

Tijdens dat ik dit schrijf zitten we midden in de scheepsovername. Ik ben bootsman geworden!! Jaja, applausje. De wachten lopen als normaal.

Ik mag als bootsman de matrozen aansturen bij het zetten en strijken van een zeil en ik doe nog heel veel klusjes voor het onderhoud van het schip.

De scheepsovername loopt alleen anders dan normaal. We hebben iemand van een zeilschip gered, omdat hij aan een liesbreuk lijdt en vanaf de Thalassa kan er een helikopter komen die hem 100 mijl van de kust kan ophalen.

We hebben dus nu een extra lid aan boord, waardoor we op de motor nu snel doorvaren.

Tussen Dominica en Guadeloupe, 100 mijl buiten de kust, gaan we de man overdragen en dit gebeurt vannacht al!

Je kan begrijpen dat er veel spanning en sensatie heerst op het schip. Ook nog wat leuk nieuws. De kerstboom is opgezet!

Jaja, ook al is het 30 graden, kerst zal en moet worden gevierd! Het zogenaamde amusatieteam heeft dit gedaan en de hele salon is versierd.

Het zingen van kerstliedjes in de zon voelt alleen niet zo gepast. Iedereen is erover uit dat sneeuw eigenlijk echt bij kerst hoort en dat missen we nu natuurlijk wel.

De komende dagen zullen nog wel hectisch zijn, omdat we dus nu in een gekke situatie zijn beland, maar ik geloof dat wij als leerlingen de scheepsovername tot een goed eind gaan brengen!

Voor nu welterusten en tot op Dominica!! Ik heb gehoord dat er veel plannen zijn gemaakt, maar daar horen jullie volgende week meer over!!

Veel zeegroetjes,

Jobke

School at sea Blog (19 december)

Beste lezer,

We zijn goed aangekomen in Dominica! Een eiland voor de kust van Venezuela in de Caribische zee. Eergisteren (17 december) hebben we vrije tijd gehad, nadat we die ochtend voor een tweede keer op corona zijn getest.

Daarvoor hebben we 3 dagen in quarantaine gezeten en misschien kunnen jullie raden wat we toen hebben gedaan. Ja dat klopt, we hebben aan school gewerkt!

Ik heb gehoord dat Nederland weer in volle quarantaine gaat, dus misschien brengt dit krantje je een beetje plezier thuis (als jullie dit thuisgestuurd krijgen).

De vorige keer dat ik thuis heb gezeten tijdens school, vanwege quarantaine, weet ik nog dat we heel erg moesten wennen aan het online lesgeven. Ik hoop dat dat voor jullie thuis nu beter gaat. Morgen (20 december) gaan wij op driedaagse tocht! We mogen om 5.00 uur op staan en worden om 6.00 uur op het strand afgezet.

Klaar om te vertrekken met de bus gaan we richting het oerwoud. Hier gaan we een 8 uur lange wandeling maken door het regenwoud naar de Boiling Lakes van Dominica.

Deze Boiling Lakes zijn ontstaan door vulkanisme. Tijdens onze reis gaan we hier ook meer uitleg over krijgen. Daarna trekken we door naar de leefgemeenschap van de Rastafari's.

Dit is een gemeenschap die hun eigen leefwijze en geloof, het Zionisme, hebben opgesteld. Een groot deel van de bevolking heeft voorouders die afstammen van slaafgemaakte mensen. 89% van de bevolking stamt hier dan ook af van slaafgemaakte mensen die vanuit Afrika zijn overgebracht 150 jaar geleden (ongeveer). Zij hebben hun eigen eetcultuur en hier gaan wij van proeven, want bij de Rastafari's blijven wij 2 nachten slapen! Dit doen we natuurlijk in onze hangmatjes en hiervoor hebben wij onze backpack helemaal ingepakt. Onze nieuwe SaS-PO gaat dan ook over hoe wijde Rastafari's ervaren en in hoeverre wij inzicht krijgen in deze cultuur door ons verblijf. Tijd voor zwemmen onder de watervallen zit dan misschien ook wel in het pakket! Ik heb er in ieder geval heel veel zin in en zal jullie volgende week nieuwe updates geven!

Ciao, Adios!

Jobke

School at sea Blog (26 december)

Beste lezer,

Wat is er veel gebeurd de afgelopen dagen! Een tocht door de jungle, de Boiling Lake, Rastafari's, poepwc's, watervallen en kerst!!

De tocht, die wij startten op 20 december, was een tocht naar de Boiling Lakes. Dit was een reis door de jungle, begeleid door een meneer die veel kennis had van de flora. Hij liet ons verschillende soorten planten zien, die heel erg op elkaar leken, maar toch verschilden.

Ook mochten we, als tarzan, aan lianen slingeren. Toen we dicht bij de Boiling Lake kwamen, waren er al kokende riviertjes. De geur was erg onprettig. Rotte eieren, blehh. Wat wel gek was, is dat wij bij de pauze bij een van de riviertjes een gekookt eitje uit de kokende rivier kregen.

Iedereen vond het heerlijk. Kan je je dat voorstellen? Eieren eten in een lucht van rotte eieren... Hier kregen we ook van de 'jungleman' een kleimasker. Hierdoor kregen we een baby-huidje! De tocht werd voortgezet en bij lunchtijd kwamen we aan bij de Boiling Lake. Dit vond ik alleen niet zo indrukwekkend. Het was eigenlijk een groot kokend drabmeer. De lunch was wel verrukkelijk! Hierna begon de terugweg. Tijdens de terugweg mochten we nog in een van de watervalletjes zwemmen. Dit water was wel bad-temperatuur, echt genieten! 's Avonds kwamen we terug bij het startpunt van de jungletocht. Vanuit hier zijn we met busjes de bergketen overgestoken naar de Rastafari's. Die avond werden we vriendelijk begroet en mochten we gelijk kennis maken met de eetcultuur.

Na het eten hebben we de hangmatjes opgehangen en geslapen tot de volgende ochtend.

21 december.

Wat was dit een leuke dag. Na de jungletocht van gisteren, was het geen verrassing dat we te horen kregen weer te mogen gaan wandelen... Ik was wel een beetje trots dat ik had geleerd van de vorige dag.

We moesten namelijk onze day-pack inpakken en ik had voor de wandeling mijn sportschoentjes aangedaan, want we gingen naar de waterval. Voor de zekerheid nam ik wel mijn 'prachtige' teva's mee. Dit was een verstandige keuze, want bij de eerste rivier gingen mijn sportschoentjes uit.

Mijn teva's gingen aan en de tocht door de rivieren begonnen. Dit was heel leuk totdat we de tweede rivier bereikten. Ik liep ongeveer in het midden van de groep, waardoor de helft van de groep al droog aan de overkant stond. Ik ging daarentegen op een rollende steen staan. Met als gevolg een doorweekte ik. Tja... dan mag je nog zeiknat door de jungle wandelen.

Uiteindelijk bleek dit wel lekker verkoelend én ik was de eerste die kon zeggen dat ik had gezwommen . Na ongeveer 20 minuten kwamen we aan bij de watervallen. De omgeving was prachtig en we konden hier heerlijk genieten! Na deze geslaagde dag keerden we terug naar het kamp, waar weer een heerlijk maaltje voor ons klaar stond.

Veel van ons waren ondertussen ook naar de wc geweest. Ik ging met een mede-sas'er naar de wc en wat kwamen we daar toch tegen... De ene wc was poepsoep, wat niet van een persoon kon zijn volgens mij. En de andere wc was ook gevuld en niet doorgetrokken. Niet zo'n prettig moment. De wc's in de jungle zijn natuurlijk niet optimaal en trekken heel moeilijk door maar toch.. Onze neusjes gingen dicht en de ontstopping begon. Tja dit hoort ook bij School at Sea. We hebben dan na een halfuur wc-ontstoppen ook een hartig woordje met de groep gesproken over dat dit niet de bedoeling is. Er werd even snel een instructie gegeven over hoe het doorspoelsysteem werkt. Gelukkig kwam de poepsoep niet meer terug, phew!

Die avond hebben we nog genoten van een kampvuur en leerden we liedjes op de djembés.

22 december.

De laatste dag van onze tocht brak heel snel aan. Na een lekker ontbijtje en na het inpakken van mijn spullen, ben ik nog met een groepje gaan zwemmen in de dichtstbij zijnde rivier.

Ik was wel heel snel de rivier uit, toen er een grote krab aan de rotswand werd gespot. Het zwemmen was erg gezellig en een leuke afsluiting. Toen konden we weer de busjes in op weg naar ons thuis, de Thalassa. 's Avonds laat kwamen we aan bij de Thalassa. Eerst hebben we buiten boord alle spullen uitgeklopt, om beestjes aan boord te voorkomen. Daarna douchen en eten.

Wat stond daar nu onder de kerstboom? De kerstpakketten van thuis! Het uitpakken moest alleen even wachten want het was nog maar 22 december. Deze twee nachtjes waren snel voorbij. Op 24 december zijn we begonnen met een schooldag. Tot de lunch, want daarna kregen we vrije tijd en mochten we naar de kant om naar huis te bellen! Ik heb iedereen een fijne kerst kunnen wensen. Na de vrije tijd hebben we een heerlijk zelfgemaakt kerstdiner gegeten. De sfeer was erg gezellig! Na dit uitgebreide kerstdiner mochten wij eindelijk ons pakket uitpakken en wat was die van mij mooi!!!

De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen en gebruncht. Tot 14:00 mochten we iets voor onszelf doen. Daarna hebben we aan onze SaS-story's en SaS-PO's gewerkt. Ook werd er volop voorbereid op de Bi-Ba-Bonte avond! Ik kan er heel veel over zeggen, maar in één woord: Deze avond was GEWELDIG!

Na dit uitgebreide verslag ben je vast al in slaap gevallen, maar mijn verhaal is nu ten einde. Ik ben zelf benieuwd naar mijn nieuwe avonturen en kijk ernaar uit om erover te schrijven.

Tot volgende week!

Jobke

School at sea Blog (9 januari)

Beste Lezer,

Vandaag is weer de dag om een nieuw stukje voor deze week te schrijven. Morgen vertrek ik alweer naar PANAMA!! Ik heb een dag vrije tijd gehad op Curaçao waar we Willemstad hebben kunnen verkennen. Een ding is zeker, er is veel gezelligheid. De huisjes zijn allemaal in verschillende kleurtjes en ik heb denk ik bijna geen enkele straat gezien die geen kunst had. Als kunstliefhebber vond ik dit dan ook een van de beste dingen aan Curaçao. Doordat we hier niet zo lang zijn gebleven heb ik niet meer dan Willemstad gezien. Maar wat ik heb gezien was prachtig. Ook zijn we een middag naar het Kura Hulanda museum geweest. Dit was heel bijzonder, omdat dit museum over het slavernijverleden gaat. Curaçao is een kolonie van Nederland en hier kan je al uit opmaken dat er heel veel van de geschiedenis hier ook over Nederland gaat. Het is indrukwekkend om te zien wat er in die tijd allemaal is gebeurd. Natuurlijk had ik al eerder van het slavernijverleden gehoord, maar door er nog een keer intensief mee in contact te komen, zet je dat weer aan het denken. Over 7 dagen komen we aan in Panama, weer iets heel anders gok ik. De variatie tussen de plekken die ik tot nu toe heb gezien is enorm. Zelf vind ik deze afwisseling heel leuk. Dat houdt me nieuwsgierig om de volgende plek te gaan zien. Maar voordat ik dat kan zien, gaan we weer wachten lopen! Mijn wacht loopt nu van 00:00 uur tot 4:00 uur. Lekker midden in de nacht. Niet sarcastisch bedoeld, maar ik vind deze wacht heel fijn! Nou genoeg gekletst, Ik spreek jullie weer vlak voor aankomst in Panama!

Chau Jobke!

School at Sea blog (16 januari)

Beste Lezer

We zijn weer een stukje verder in de reis en onze tocht van Dominica naar de San Blas eilanden, Panama, is goed verlopen!

Hoe dichter we bij land kwamen hoe blauwer de zee werd. Het eerste land dat we konden zien was Colombia!

Het was een heel mooi uitzicht tijdens het maken van mijn schoolwerk.

We zijn vandaag op de helft van onze reis. Wat gaat de tijd toch snel!!

Veel te snel naar mijn idee. De aankomst op de San Blas eilanden was een typisch plaatje. Zo mooi. Allemaal kleine eilandjes om je heen, begroeid met palmbomen en wit strand.

Wat de aankomst extra speciaal maakte, was het bezoek van dolfijnen. Niet zomaar dolfijnen, maar dolfijnen die volgens mij meer dan genoeg vis op hadden. Het waren grote speelse dolfijnen. Ze kwamen tijdens het zeilen meerdere dagen in grote groepen langs, springen en klappen met de vinnen dat ze deden.

Ik denk dat ik deze dolfijnen de leukste vind van al die dolfijnen die we de hele reis hebben gezien.

We hebben een dag voor anker gelegen bij een bewoond eilandje van de San Blas. We lagen daar nog niet eens 5 minuten of de eerste inheemse kano kwam al langs peddelen. De oorspronkelijke bewoners kwamen langs om hun spulletjes te laten zien en aan ons te verkopen.

Dit was een erg mooi gezicht. Het leek net een hele stoet die langskwam met koopwaren, wel zeker 5 bootjes.

Morgen gaan we drie dagen survivallen. Dit geeft mij een beetje een 'Expeditie Robinson' gevoel. Ik heb dat programma ook wel eens gezien en het lijkt me erg leuk om dit zelf ook een keer te gaan doen!!

Voor nu laat ik het hierbij.

De groetjes vanuit de San Blas!

Jobke

School at Sea blog (23 januari)

Beste lezer,

Het is vandaag 23 januari en we zijn alweer in Porto bello, Panama! De drie dagen survivallen op de San Blas was een hele leuke tijd. De eerste dag dat we aankwamen op het eiland hebben we hutten gebouwd en onze hangmatten daarin opgehangen. Verder heb ik de eerste avond eten gekookt. We hadden een visje gevangen en 2 haaitjes!

Het avondeten bestond uit gebakken vis, haai en gekookte rijst met bonen. Ik vond het erg leuk om op een kampvuur te koken en het eten was nog niet zo heel slecht gelukt. Het was een beetje zoutig, doordat we deels op zeewater hadden gekookt, oepsie! Iedereen ging deze avond vroeg slapen. Klaar om de volgende dag heerlijk te chillen. Ik ben deze dag gaan snorkelen en heb gepraat met een familie die daar deels woont. Dit vond ik heel interessant. Ik was wel met een docent gegaan, want de mensen communiceren daar in het Spaans en mijn Spaans is niet ZO goed dat ik alles wat ze zeggen zo snel kan vertalen. Wel vond ik het heel leuk om zelf de vragen in het Spaans te verzinnen en deels zelf te kunnen vertalen wat Lalo (de vader van de familie) zei. Ze hadden daar ook puppy's van 3 weken oud die we mochten knuffelen. Wat waren die schattig! De laatste dag zijn we met de bijboot om het eiland heen naar een rif gevaren om te gaan snorkelen. Een deel van mijn groepje heeft een rog gezien, maar ik helaas net niet. Wel had ik een regenboogvis gezien en super blauwe vissen met een geel staartje! Na de survival zijn we in een dag naar Porto Bello gezeild. Gisteren hadden we dan ook even vrije tijd in dit stadje/dorpje. Hier ben ik bij een Art Gallery geweest, die kunst van kunstenaars uit Porto Bello tentoonstellen. De vrouw die daar zat heeft ons wat verteld in het Engels en zij vertelde ook dat de kunst op de bankjes en paaltjes in het dorp door deze kunstenaars is gemaakt. Ook was er een mooi wit kerkje met paarse koepels, maar verder was hier niet veel te beleven. Overmorgen ga ik kajakken door een mangrove, daarna de berg op wandelen en naar een strandje om te snorkelen. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat zijn en heb er veel zin in. Tot volgende week!

Groetjes Jobke

School at Sea blog (13 februari)

Beste lezer,

Waarschijnlijk denken jullie, waar blijven die blogjes van Jobke? Tja ik was op eigen reis in Panama! We zijn nu net begonnen aan de oversteek en ik ben daardoor moe en misselijk, maar jullie verdienen een blogje, dus ik ga mijn best doen zo veel mogelijk te vertellen. 28 januari was DE dag dat we met ons groepje op eigen reis gingen.

Een boot vol enthousiaste guppies met overvolle backpacks stonden te popelen om van boord te gaan en dat gebeurde ook rond 10:00 uur. Groepje voor groepje gingen we de kant op. 10 dagen mochten we rondtrekken in Panama (wel met regels natuurlijk) en op 6 februari 18:00 werden we weer op de boot verwacht. Ik kan nu elke dag minuut voor minuut gaan vertellen, maar daar wordt niemand blijer van. Ik zal even de hoogtepunten vertellen. We hadden een gezamenlijk budget en iedereen had zijn eigen zakgeld meegenomen. Verder was het belangrijk dat je je paspoort en vaccinatiebewijs met je leven bewaren. Vanuit Portobelo zijn we naar Panama City gerezen en heb ik daar voor het eerst in het Spaans een hostel geboekt! De eerste twee overnachtingen stonden vast. Vervolgens hebben we heel Panama City gezien, wat was het mooi!!

Na Panama city werd het totaal anders. Van skyscrapers gingen we naar het tam tam tam: strand! San carlos is de naam. Hier hebben we een hotel voor een nacht gekocht en zijn we die middag na het reizen naar het strand geweest. Daarna hebben we de volgende ochtend, voor het uitchecken, gesurfed! Dit had ik nog nooit gedaan, maar het was de moeite waard. De golven waren toch een partijtje hoog. Na San Carlos was het volgende hoogtepunt El Valle. Hier hebben we paard gereden en hebben we een wandeling gemaakt op cerro la silla, met de zonsondergang. We waren alleen net te laat vertrokken, waardoor we het pad niet tot de top hadden afgemaakt. Na El Valle zijn we nog naar Penonome geweest. De oude hoofdstad van Panama. Hier wilden we eigenlijk dorpjes hoppen, maar uiteindelijk hebben we dit niet meer gedaan. Wel zijn we daar in de stad geweest en hebben we gezellig met elkaar nog gechilled.

Na Penonome was het alweer tijd om terug te keren naar Panama City, waar we de laatste avond in een luxe hotel hebben geslapen! We hadden uitzicht op de skyline en heerlijk diner en ontbijt. De sfeer binnen het groepje was heel fijn en hierdoor konden we onze eigen reis dan ook succesvol afsluiten. Nu zijn we dan ook vertrokken op zee en beginnen we weer te wennen aan het standaard school-wachtdagen schema. Ik kijk wel weer uit naar een beetje structuur, maar wat was de afgelopen tijd toch leuk! Ik ga het in ieder geval missen en hoop nog leuke herinneringen te maken op de terugweg, want ja jongens en meisjes. Het is zover. De terugweg is officieel begonnen. Alleen zo noem ik het liever niet. Ik vind dat we nog 2 maanden mogen en daar ga ik met volle teugen van genieten. Ik hoop dat jullie zo een beetje met mij mee kunnen genieten.

Zeegroetjes van Jobke!

School at Sea blog (20 februari)

Beste lezer,

We zijn ondertussen 8 dagen onderweg op zee naar de Azoren. De wachtdagen en schooldagen hebben hun routine gevonden en ik ben helemaal ingeslingerd. Vandaag (zondag, 20 februari) had ik een wachtdag en was ik wachtleider. In het begin van onze wacht waren we nog aan het zeilen en stonden alle zeilen op. Dit ging alleen drastisch veranderen toen onze wacht begon, want we moesten pal tegen de wind in, wat betekent we gingen op de motor. Daar gingen we dan met z'n allen naar beneden om aan de touwen te trekken en de zeilen binnen te halen. Ik had de leiding en moest dus iedereen aansturen. Dit vond ik wel heel leuk om weer een keer te oefenen na al die dagen op land. Zo kon ik weer even alle lijnen en zeilen opfrissen, want dat is nog best een boel om te onthouden. De wachten zijn telkens warm, koud, warm koud. De wacht overdag schijnt namelijk heerlijk de zon en dan lijkt het op zomer in Nederland. Warm maar met een frisser windje. De nachtwacht daarentegen is een ander verhaal. Het is koud en fris. Ik trok al mijn lange broek aan, terwijl we nog niet eens uit het Caribisch gebied zijn, oeps. Nou ja beter lekker warm dan te zitten koukleumen. Morgen heb ik weer schooldag en dan ga ik denk ik 2 toetsen maken, want de toetsweek is geweest!

Verder zeenieuws komt volgende week!

Groetjes Jobke

School at Sea blog (27 februari)

Beste Lezer,

Er zit weer een week op en dan hebben we er nog maar iets van 7 te gaan. Aan de ene kant heb ik wel zin om iedereen thuis weer een knuffel te geven, maar aan de andere kant is de motivatie om thuis te komen heel laag, om een simpele rede. Het is hier hartstikke leuk en de manier hoe alles hier gaat aan boord werkt heel goed voor mij. Niet dat iemand hier in geïnteresseerd is, maar het zelfstandige school hier aan boord vind ik zo veel fijner dan lessen te moeten volgen op school. Ik merk dat ook best wel in mijn cijfers. Weer lessen te moeten volgen op school als ik terug kom, zal dan denk ik ook wel pittig worden. Verder is er veel gebeurd hier aan boord! We hebben veel tegenwind, wat gek is voor deze tijd van het jaar, maar de stroming van Florida duwt ons de goede kant op, dus dat helpt ons wel weer. Verder is op dit moment de wind helemaal weggezakt, ook niet echt gunstig, dus moet de motor aan. De scheepsovername is nu begonnen, wat betekent dat wij als leerlingen voor 300 mijl het schip weer overnemen! Voor de scheepsovername is er nog een schoot geknapt! (gelukkig niet tijdens de scheepsovername...) Er was niks ernstig, maar om de schoot weer te maken werd kapitein Sam de mast ingehesen tot het uiterste topje om de stag te repareren! De laatste tijd vind ik het erg leuk om wacht te lopen en we doen veel aan het schip als zeilen trimmen, buitjes over ons heen krijgen, waardoor we vaak zeil moeten weghalen en weer moeten zetten. Ook zijn we veel bezig met het kijken waar er op het schip nog zeil bij moet, zodat het schip niet heel erg loefgierig of lijgierig wordt. (dat betekent dat het schip door de zeilen heel erg naar de wind toe of van de wind af wordt geduwd, door veel 'tuig' (zeilen) voor of achter op het schip te hebben). Verder zijn we nog steeds bezig met de standaard klusjes, zoals schoonmaken, groente en fruit keren, afval knippen en brood bakken. Er is momenteel ook veel scheepvaart. Vlak voor de scheepsovername liep ik twee 'normale' wachtnachten, waarbij we twee tankers hebben gekruisd op een halve mijl en 1 mijl! Dat is super dichtbij. Je moet je voorstellen, dat zo'n schip 300 meter lang is en als grote bullebak voor ons 'scheepje' langs komt. We konden gewoon de lichten van de achterraampjes zien! Oftewel we konden bijna gluren bij de buren. Dit vond ik wel vet om mee te maken, want dat zie je niet elke dag. Naast dat we het schip hebben overgenomen, gaat alles verder rustig zijn gangetje. Ik hoor dat thuis de corona weer versoepelt wordt, dat vind ik wel fijn als ik zo hoor wat er daarvoor allemaal aan de hand was.

Nou de groetjes vanuit (nu nog) de andere kant van de oceaan.

Jobke

School at Sea blog (28 februari)

Beste lezer,

Er zit weer een week op en dan hebben we er nog maar iets van 7 te gaan. Aan de ene kant heb ik wel zin om iedereen thuis weer een knuffel te geven, maar aan de andere kant is de motivatie om thuis te komen heel laag, om een simpele rede. Het is hier hartstikke leuk en de manier hoe alles hier gaat aan boord werkt heel goed voor mij. Niet dat iemand hierin geïnteresseerd is, maar de zelfstandige school hier aan boord vind ik zo veel fijner dan lessen te moeten volgen op school. Ik merk dat ook best wel in mijn cijfers. Weer lessen te moeten volgen op school wanneer ik terugkom, zal dan denk ik ook wel pittig worden. Verder is er veel gebeurd hier aan boord! We hebben veel tegenwind, wat gek is voor deze tijd van het jaar, maar de stroming van Florida duwt ons de goede kant op, dus dat helpt ons wel weer. Verder is op dit moment de wind helemaal weggezakt, ook niet echt gunstig, dus moet de motor aan. De scheepsovername is nu begonnen, wat betekent dat wij als leerlingen voor 300 mijl het schip weer overnemen! Voor de scheepsovername is er nog een schoot geknapt! (gelukkig niet tijdens de scheepsovername...) Er was niks ernstig, maar om de schoot weer te maken werd kapitein Sam in de mast gehesen tot het uiterste topje om de stag te repareren! De laatste tijd vind ik het erg leuk om wacht te lopen en we doen veel aan het schip als zeilen trimmen, buitjes over ons heen krijgen, waardoor we vaak zeil moeten weghalen en weer moeten zetten. Ook zijn we veel bezig met het kijken waar er op het schip nog zeil bij moet, zodat het schip niet heel erg loefgierig of lij gierig wordt. (dat betekent dat het schip door de zeilen heel erg naar de wind toe of van de wind af wordt geduwd, door veel 'tuig' (zeilen) voor of achter op het schip te hebben). Verder zijn we nog steeds bezig met de standaard klusjes, zoals schoonmaken, groente en fruit keren, afval knippen en brood bakken.

Er is momenteel ook veel scheepvaart. Vlak voor de scheepsovername liep ik twee 'normale' wachtnachten, waarbij we twee tankers hebben gekruist op een halve mijl en 1 mijl! Dat is super dichtbij. Je moet je voorstellen, dat zo'n schip 300 meter lang is en als grote bullebak voor ons 'scheepje' langskomt. We konden gewoon de lichten van de achterraampjes zien! Oftewel we konden bijna gluren bij de buren. Dit vond ik wel vet om mee te maken, want dat zie je niet elke dag. Naast dat we het schip hebben overgenomen, gaat alles verder rustig zijn gangetje. Ik hoor dat thuis de corona weer versoepeld wordt, dat vind ik wel fijn als ik zo hoor wat er daarvoor allemaal aan de hand was.

Nou de groetjes vanuit (nu nog) de andere kant van de oceaan.

Jobke

School at Sea blog (6 maart)

Beste lezer,

De scheepsovername is onderhand voorbij en we komen morgen aan in Bermuda, waar we nieuwe stores gaan inladen! De scheepsovername duurde 4 dagen. Ik mocht veel klusjes doen en de wachten waren erg gezellig. We hebben nog steeds veel tegenwind, waardoor we nu al 24 dagen onderweg zijn. (eigenlijk zouden we in 30 dagen naar de Azoren gaan). Eigenlijk vind ik het wel leuk zo op zee. Dan heb ik nog niet het gevoel dat de reis al bijna voorbij is. Veel inhoud zal dit blogje denk ik niet hebben, want alles gaat hier z'n gangetje. Vandaag was mijn laatste 12-4 uur wachtdag, want morgen bij aankomst is er ook een hut en wachtenwissel! Ik zal dus in een andere hut komen te slapen met andere mensen en zal een andere wacht gaan lopen. Veel spanning heerst er dus wel aan boord, want iedereen is benieuwd naar zijn/haar nieuwe slaapplek/wacht. Nu het weer wat kouder wordt aan boord, worden de zeilpakken uit de kast gehaald en begint iedereen weer thee te drinken. Ook worden de spelletjes weer uit de kast gehaald. De nieuwe hype is schaken en rummikub. Nou ik wens iedereen een goede nachtrust (voor mij in ieder geval) of dag.

Zeegroetjes!

Jobke

School at Sea blog (27 maart)

Beste lezer,

We zijn een weekje verder en nog maar 20 dagen verwijderd van de eind van mijn onvergetelijke reis. De scheepsovername is erg goed afgelopen. De backed oats waren goed uitgepakt en de frietjes en hamburgers waren overheerlijk, al zeg ik het zelf. Wel gingen we erg hard te keer. Af en toe zat er wel 6 meter deining tussen. De vloer werd dan ook erg vettig en glad in de keuken, waardoor we bijna uitgleden. Na deze dag waren we dan ook wel een beetje uitgeput. Na lekker lang te hebben geslapen begonnen we de derde dag met nog best wat energie. Voor dag drie hadden we een lekker yoghurt met chocomelk, muesli en bananenbrood ontbijtje. Verder hadden we voor de lunch brood, omdat we deze dag zijn aangekomen en maakten we voor het avondeten lasagna! Dit was een erg geslaagde dag. Na ook nog een film die avond te hebben gekeken zijn we zoetjes aan gaan slapen. We mochten heerlijk uitslapen en de volgende dag kregen we, tam tam tam, VRIJE TIJD!! We gingen het dorpje een beetje verkennen en ik ben met 5 anderen heerlijk uit eten geweest. Dit was erg gezellig. Ook ben ik bezig geweest met de kadeschildering, want School at Sea maakt elk jaar een kadeschildering op de Azoren. Elke boot kan en mag als symbool voor dat je de oversteek hebt gemaakt een kadeschildering maken. Vandaag, 27-3, heb ik mogen meeschilderen aan de kadeschildering. Dit was heel leuk en vond ik ook wel bijzonder. Mijn schilderingen staan gewoon in de Azoren te shinen. Binnenkort hebben we nog een excursie over het eiland en dan gaan we 30 maart alweer vertrekken.

Op naar kikker Nederland. Ik spreek jullie later weer!

Groetjes Jobke